Cris Tales - Review

Tijd is een gevoelig iets. Het verschuiven van de verkeerde doos of het aantikken van de verkeerde persoon kan leiden tot grote veranderingen in de toekomst. Althans, dat is hoe de makers van Cris Tales het waarschijnlijk zien. Jij bent een Time Mage, iemand die zowel in het heden, verleden en de toekomst kan leven en op deze manier de wereld van het aankomende onheil moet redden. Is Cris Tales echter je kostbare tijd waard?

In Cris Tales speel je voornamelijk als Crisbell, een jongedame die tijdens het uitvoeren van haar opdrachten voor het weeshuis er plotseling mee geconfronteerd wordt dat zij een Time Mage is. Door middel van haar nieuwe gave is zij in staat om het verleden, heden en de toekomst tegelijkertijd te zien.

Naderhand word je nog vergezeld door Wilhelm (een andere Time Mage), Cristopher (een Elemental Mage) en Matias the Frog (je gids tijdens je avontuur). Samen met je party ga je op zoek naar antwoorden over je eigen gave en neem je het tussendoor op tegen handlangers van The Empress, een kwaadaardige Time Mage met als doel over de wereld te heersen. Qua story hoef je geen ontzettend diepgaand verhaal te verwachten, maar het is net goed genoeg om je interesse erbij te houden.

Tijdens het spelen van Cris Tales kom je een aantal verschillende gameplay-elementen tegen. Het voornaamste is dat je door steden of onbewoonde gebieden loopt en bij deze laatste kans hebt op random encounters met monsters (welke soms elke vijf stappen voorkomen).

De combat binnen Cris Tales is helaas redelijk saai en eentonig. Het zijn veelal dezelfde monsters die je tegenkomt, met hier en daar een skin in een andere kleur. Daarnaast blijken de monsters ook nog eens echte hp-sponzen te zijn, terwijl je als speler in principe na drie of vier (niet geblokkeerde) aanvallen het loodje kan leggen. Het combat-systeem probeert er echter wel voor te zorgen dat je zoveel mogelijk betrokken blijft bij het gevecht door je in je eigen beurt in de gelegenheid te stellen om met goed getimede button commands nog eens extra schade aan te richten. Ook tijdens de beurt van de tegenstander kun je button commands gebruiken om een aanval te blokkeren. Deze block resulteert dan in een parry (sterk verminderde damage) of een deflect (verminderde damage). Toch blijkt het blocken niet altijd even effectief en is het verschil met een niet geblokkeerde aanval nihil.

Tijdens je eigen beurt heb je verder de keuze uit normale aanvallen met het zwaard, skills (magische spreuken en heals), speciale aanvallen, waarbij je vijanden terug het verleden of de toekomst instuurt en ze op deze manier dus veroudert of juist jonger maakt en synchro-attacks, waarmee je tijdens je beurt een combinatie aanval uitvoert in samenwerking met één van je andere party-members. Hoewel deze laatste twee acties vrij speciaal klinken, zijn ze in realiteit redelijk saai en eentonig. Vrijwel het enige doel van tijdsmanipulatie is om de vijanden bijvoorbeeld direct alle schade van poison toe te dienen en de synchro-attacks doen niet altijd veel meer schade dan een normale spreuk, terwijl het opladen van deze attacks juist wel ontzettend lang kan duren.

Een ander belangrijk gameplay-element is het manipuleren van tijd in de steden. Op momenten dat deze manipulatie mogelijk is, is je scherm in drie delen verdeeld met het verleden, heden en de toekomst. In zowel het verleden als de toekomst kunnen voorwerpen of kistjes verstopt zijn, die je kan openen met behulp van Matias the Frog. Helaas is Crisbell niet in staat om zelf van tijd te wisselen op deze momenten. Wel kun je via dit verdeeld beeld zien wat het effect is van je beslissingen. Zo kan het oplossen van sidequests en het maken van bepaalde keuzes ervoor zorgen dat steden er juist beter en netter gaan uitzien in de toekomst. Maak je echter de verkeerde keuzes, dan kan het zomaar zijn dat complete delen van een stad in het toekomstbeeld verwoest of zelfs verdwenen zijn. Deze sidequests en beslissingen bepalen uiteindelijk ook het einde van de game.

Als laatste heb je ook nog de overworld-kaart. Dit is een soort plattegrond van de wereld waar je met Crisbell overheen kan lopen om van plek naar plek te reizen. Op deze kaart kom je verder geen vijanden tegen. Een groot nadeel van deze kaart is echter dat de plekken waar je naartoe kan reizen niet voorzien zijn van een naam. Daardoor is het vaak een grote gok of je dan wel het goede gebied hebt geselecteerd. Daarnaast is de overworld ook de enige plek waar je wanneer je maar wilt je spel kan opslaan. Wanneer je dit op andere plekken wil doen, moet je eerst een kampplaats tegenkomen om je spel op te slaan en eventueel te healen (ten koste van een tent, welke belachelijk veel aan ingame currency kosten). Houdt er bij het opslaan ook rekening mee dat Cris Tales niet over een auto-save functie beschikt. Het is dus verstandig hier elke kans voor te benutten.

Grafisch is Cris Tales een echte parel. De tekenstijl en kwalitatief goed getekende beelden zorgen voor schilderachtige achtergronden. Daaraan kan meteen toegevoegd worden dat in ieder geval de steden vaak in drie verschillende tijden te zien zijn, wat ook nog eens naadloos in elkaar overloopt op het moment dat je personage beweegt. Ook zorgt deze driedeling vaak voor leuke contrasten. Zo heb je soms aan de linkerkant een stad die nog gebouwd wordt, in het midden de huidige staat van de stad en rechts een volledig onderwater gelopen stad. Ook de personages veranderen van uiterlijk afhankelijk van in welk deel van het beeld zij vallen.

Helaas wordt Cris Tales ook geplaagd door in ieder geval één vaak voorkomende en ook nog eens zeer vervelende bug. Tijdens de uren die ik in het spel heb gestoken, heb ik mijn controller meer dan 50 maal moeten resetten. Dit resetten was niet door problemen met mijn Xbox, het spel registreerde simpelweg mijn toetsaanslagen niet meer.

In het begin kwam dit een enkele keer voor, maar naarmate ik vorderde in het spel kon ik mijn controller na elk gevecht of kaartwissel weer resetten. Ook heb je helaas geen optie om cutscenes over te slaan. In het geval dat je, net zoals mij, in eerste instantie je console of het spel reset en daardoor je voortgang verliest, mag je dan ook elke cutscene weer volledig opnieuw bekijken. Met het gebrek aan een auto-save functie (en de weinige kampplaatsen) kan dit voor een tamelijk groot verlies in voortgang zorgen.

Conclusie

Hoewel Cris Tales een redelijk leuk verhaal heeft en op grafisch gebied een pareltje is, is de gameplay zelf helaas op vele vlakken heel erg basaal en daardoor erg eentonig. De tijdmanipulatie in de steden gaat niet verder dan het gebruik van Matias om voorwerpen uit andere delen van het scherm te halen. De combat mist daarnaast een variatie in vijanden en mechanics, waardoor ook dit onderdeel snel als eentonig en soms zelfs saai zal aanvoelen.

Daarnaast wordt Cris Tales momenteel geplaagd door bugs die samen met het ontbreken van de optie om cutscenes over te slaan en de auto-save functie de game-ervaring helaas eerder frustrerend dan ontspannend maken. Hoewel je in de meeste gevallen de "freezes" kan oplossen door je controller te resetten, werkt ook dit ontzettend frustrerend wanneer het na elk gevecht moet gebeuren. Om deze reden kan Cris Tales helaas niet met een voldoende beoordeeld worden.

Score: 45/100

Game is beschikbaar gesteld door de uitgever.