Grime: Colors of Rot - Review

Jullie weten het waarschijnlijk niet meer, maar wij wel natuurlijk. Deze game hebben we ooit al eens gereviewed. Maar we hebben toen ook eerlijk toegegeven, dat hij op dat moment enkel nog maar op pc te spelen was en daar dus ook op gespeeld was voor de review. Daar komt nu, na meer dan één jaar, eindelijk verandering in. Grime is namelijk eindelijk beschikbaar op Xbox en geoptimaliseerd voor Series X|S.

Toen schreef ik al dat je soms van die games hebt, die je meteen vanaf het begin weten vast te pakken. Grime is zo'n game voor mij, ook nog na al die tijd. Het unieke verhaal in combinatie met de simpele, maar toch uitdagende gameplay in een grimmige en mysterieuze wereld van levend steen, maken Grime een must play als je het mij vraagt. Vooral als je van metroidvania games met soulsborne mechanics houdt.

In het begin van Grime krijg je al snel voorgeschoteld hoe deze wereld tot stand is gekomen. Je ziet twee gezichten waarvan de één zijn adem uitblaast in de ander zijn mond en opeens is het pief, paf, poef en daar sta je dan. Een lichaam van prachtig gesneden steen met een zwart gat als hoofd, in de diepste krochten van de wereld met alleen maar duisternis om je heen.

Alle andere wezens die je tegenkomt in deze diepe krochten, zijn jaloers op je goddelijke uiterlijk en willen er het liefste zoals jij uitzien. Het zijn namelijk regelrechte gedrochten. Denk aan een misvormde Mr. Potato Head van Toy Story, maar dan van steen. Deze wezens zullen er dan ook alles aan doen om meer zoals jij te worden. Sommige bedienen je op je wenken en geven je cadeaus, anderen proberen je te vernietigen om zo hogerop te komen in de wereld. Hoe hoger je in de wereld komt, hoe meer afgewerkt de stenen lichamen worden.

Het is aan jou om je door deze hiërarchie van stenen wezens te vechten en de top van de wereld te bereiken om zo de wezens te vinden die jou geschapen hebben. In deze reis kom je genoeg vijanden tegen die je proberen tegen te houden, maar ook 'monsters' die ervoor kiezen om jou te behagen. Ze komen in verschillende soorten en maten, maar zijn altijd wel grappig of creepy. Wat ze eigenlijk áltijd wel zijn, is verdrietig. Het hele verhaal en dit soort personages doen wel iets met je moet ik zeggen. Het laat je echt betrokken voelen.

Om je te kunnen verdedigen tegen die andere monsters, heb je natuurlijk ook iets nodig waarmee dat kan. Gelukkig word je daar niet in teleurgesteld. Zo heb je zat wapens en armor die je onderweg vindt, kun je pareren en heb je ook een setje skills waar je gebruik van kunt maken. Het aantal skills blijft echter wel beperkt en ze zijn niet alleen ten behoeve van combat in het leven geroepen. De skills heb je namelijk ook nodig om verder te komen in de levels, want niet elk gebied is te bereiken zonder een bepaalde skill.

Deze skills vind je vanzelf als je meer speelt, onder andere door het verslaan van vijanden. Je vindt ze eigenlijk altijd wel op de momenten dat je ze nodig hebt. Het gebruik van deze skills wordt gezond gemixt tussen makkelijke en moeilijke obstakels op je pad, dus je kunt er genoeg mee oefenen. De wapens die je vindt, zijn gebonden aan drie stats; Strength, Dexterity (behendigheid) en Resonance (magie). Wanneer je level up gaat, is het dus even opletten waar jij je punten in wilt stoppen. Dit is afhankelijk van welke wapens jij graag gebruikt.

Onderweg kom je ook zekere checkpoints tegen, niet te verwarren met safe points. Dit zijn eigenlijk gewoon hele grote stenen met iets van magische eigenschappen. Bij deze stenen heb je de mogelijkheid om je personage te levelen met de XP die je verdiend hebt. Dit checkpoint is ook een punt waar je kunt respawnen na je dood of vanuit waar je kunt fast travelen. Alleen de afstand tussen checkpoints en fast travel points is vaak wat groot, want tussen die checkpoints zelf kun je niet fast travelen. Gelukkig verlies je de gevonden items niet als je sterft. Je verliest wel 'Ardor'. Dit is een bepaalde waarde die zich opbouwt naarmate jij meer vijanden vermoord zonder schade te krijgen of dood te gaan. Hiervan kun je er maximaal 100 van verzamelen.

Een ding kan ik jullie wel garanderen. Dood ga je gegarandeerd in dit spel, dus hier en daar ga je zeker wat Ardor verliezen. Het kan natuurlijk zijn door vijanden die je afmaken, maar ook omdat je iets niet goed ingeschat hebt en je van grote hoogte op een stel spikes neerklapt. Dit zorgt ervoor dat je weer start bij een safe point. Alleen herkent het spel deze af en toe niet zo goed en moet je weer een heel eind lopen en springen voor je bent waar je was gebleven. Op het punt waar je dood bent gegaan, kom je wel een soort van orb tegen. Bij het verzamelen hiervan krijg je weer een deel van je verloren Ardor terug.

Heb je het geluk dat je nog leeft na een val? Dan heb je ook zo nu en dan de mogelijkheid om jezelf te healen. Hoe doe je dit? Heel simpel eigenlijk. Als je een aanval van een vijand afweert met een parry, zuig je zijn levenskracht op met je hoofd (zwart gat, remember). Dit zorgt ervoor dat er een balkje vol begint te lopen en op het moment dat deze vol is, kun jij jezelf healen. Maar om het nog mooier te maken, als je genoeg van elke vijand absorbeert, kun je abilities verkrijgen die je met Hunt Points kunt vrijspelen. Dit maakt het geheel nog wat interessanter.

Wat ook interessant is, is dat de console release van Grime met de gloednieuwe Colors of Rot DLC is uitgebracht. Deze DLC voegt aardig wat nieuwe dingen toe aan de al goede base game. Zo is er een gloednieuw gebied bij gekomen, nieuwe eindbazen, abilities, traits, vijanden, wapens en ga zo maar door. Bijna alsof er een geheel nieuwe minigame aan toegevoegd is.

Daarnaast is niet alleen de content veel uitgebreider geworden, maar ook de prestaties van de game. Ook hebben ze geluisterd naar de fans van Grime en hebben ze de wensen van spelers geïmplementeerd, waaronder de optie om wapens te kunnen equipen waar je de juiste stats nog niet voor hebt. Hiervoor word je dan wel gekort op het aantal schade die het desbetreffende wapen aan kan richten. Heel mooi dus dat ze de mening van de fans serieus nemen en er ook iets mee doen.

De wereld van Grime is overigens wel echt enorm, zelfs zonder het gebied van de nieuwe DLC. Eerder benoemde ik al dat je start in de diepe krochten van de wereld waar het vooral donker en grimmig is. Naarmate je verder speelt, kom je ook levendige stukken tegen. Zo heb je bijvoorbeeld een grot waarin het lijkt alsof ogen je continue achtervolgen, grote ruimtes met gigantische standbeelden en zelfs iets wat op een grote tuin lijkt met gevaarlijke planten. De wereld is heel erg divers en blaast echt leven in het spel. Daarmee wil ik dus zeggen dat de graphics gewoon dik in orde zijn voor dit type spel.

De diverse wereld in combinatie met alle muziek die langskomt tijdens het spelen, is echt een perfecte combi. Ook de kleine geluidseffecten, zoals druppels water die van het gesteente druppelen, zijn heel mooi en voegen echt iets toe aan de algehele ervaring tijdens het spelen. Het is bijna zo goed dat je er kippenvel van zou krijgen. Dit alles is in 2,5D gemaakt, in de vorm van een platformer.

Conclusie

Grime is een unieke 2,5D plaftormer met een duidelijke metroidvania gameplay en soulsborne mechanics. Het combat systeem is uitgebreid met alle vrij te spelen skills, maar ook door de toevoeging van het absorberen van vijanden met je parry mogelijkheid en het vrijspelen van bijzondere skills. Verder zitten er tal van leuke wapens in en zijn er genoeg aanpassingsmogelijkheden. Ook is de wereld echt adembenemend en het verhaal duister, grappig en droevig tegelijk. Deze game doet iets met je en weet je goed vast te houden tot aan het einde.

Aangezien ik de game destijds getest heb op PC met een Xbox controller, verschillen de controls daarin ook niet met de console versie en speelt het lekker weg.

Score: 90/100

Game is beschikbaar gesteld door de uitgever