Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning - Fatesworn DLC - Review

Dag lieve kijkbuiskindertjes,

Het is bijna de laatste dag van het jaar en toch mag ik jullie nog verblijden met een laatste review: namelijk van de Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning Fatesworn DLC! Aangezien ik nu de mogelijkheid heb om nogmaals Kingdoms of Amalur aan te halen, doe ik dat met heel veel liefde.

Om maar meteen met deur in huis te vallen: Kingdoms of Amalur is een vergeten kind van de game industrie (toentertijd heette het overigens Kingdoms of Amalur: Reckoning). Dit heeft voornamelijk te maken met de geweldige timing van de release van de game. Kingdoms of Amalur: Reckoning is namelijk een half jaar na Skyrim uitgekomen. Dus iedere persoon die van RPG hield, was nog bezig met het verslaan van draken en nog niet toe aan het epische verhaal van Kingdoms of Amalur.

Fast forward naar eind 2020 - Kingdoms of Amalur: Reckoning wordt geremasterd, omgedoopt tot Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning en wordt nogmaals gereleased als bundel met de twee eerder uitgebrachte DLC's (Teeth of Naros & Legend of Dead Kel). Alles in de hoop dat deze game nu wat meer harten steelt. Met de release van Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning hadden de ontwikkelaars beloofd dat er nog een DLC uit zou komen. Bijna 10 jaar later en hier is die dan... Fatesworn! One side note: Fatesworn vindt plaats na de base game. Dit betekent dat je een save nodig hebt van nadat je game hebt uitgespeeld.

Ik heb ergens een onderbuikgevoel dat veel mensen niet weten waar Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning over gaat. Daarom geef ik eerst een korte uitleg. Wanneer je de game start, wordt er uitgelegd wat er aan de hand is tussen de Tuatha, een slecht onsterfelijke fae (elven) ras, en alle stervelingen die verder in Amalurwonen. Deze oorlog tussen de Mortals en de Immortals staat ook wel bekend als de Crystal War. Dit betekent dat het niet heel erg goed gaat met de stervelingen. Het gaat zelfs zo goed met de stervelingen *kuch-kuch*, dat Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning letterlijk begint met jouw dood. Gelukkig is niet alle hoop verloren! De gnomes hebben de afgelopen tijd geëxperimenteerd met het terughalen van mensen uit de dood. En jij bent hun eerste succes. Hierdoor ben je Fateless One geworden.

Doordat je bent teruggekomen uit de dood, zijn alle banden met het lot (fate) gebroken en heb je, in tegenstelling tot de andere Amalurbewoners, geen vooraf bepaalde bestemming (destiny). Hierdoor is er misschien eindelijk een mogelijkheid om het verloop van de oorlog te veranderen. Wat volgt is een meeslepend verhaal vol (politieke) intriges en vooral heel veel duistere magie...

Uiteindelijk versla je de Tuatha warlord Gadlow en is er na vele jaren een einde gebracht aan de Crystal War. Er breekt een tijd van vrede en wederopbouw aan voor alle mensen in de Faelands. Echter blijkt dat niet lang te duren... De Fateless One heeft er juist voor gezorgd dat de Tapestry of Fate zich begon te ontrafelen. Kortom: er is een nieuwe crisis, die zelfs tot het einde van de wereld kan leiden.

Er is ineens een toename van agressiviteit van eeuwenoude demonische wezens genaamd Niskaru gemeten, die zich normaliter alleen diep onder de grond verschuilen. Daarnaast ontvang je op een gegeven moment een mysterieuze brief. Hierin word je gevraagd om naar de Westelijke regio van Mithros af te reizen en Agarth te vergezellen. Agarth reist binnenkort naar de bergen toe om de Niskaru activiteit te onderzoeken. Uiteindelijk kom je er achter dat dit te maken heeft met een verhoogde activiteit van een cult, genaamd de Preordains. Dit zijn aanbidders van Telogrus, een vreemde man die zichzelf de God of Chaos noemt. Hij en zijn volgelingen willen de Tapestry of Fate vernietigen en daarbij iedereen die hen in de weg staat aanvallen, inclusief jou. Zoals je al wel kan raden... Alleen jij, als Fateless One, bent in staat om te voorkomen dat dit gebeurt.

Ondanks dat Fatesworn bijna 10 jaar na de originele game is geschreven, voelt het niet zo. Zowel de toon als de humor zijn precies hetzelfde. Hierdoor voelt het alsof Mithros altijd al een onderdeel is geweest van Kingdoms of Amalur. Fatesworn voegt zo'n 8 uur toe aan game-play. Ik moet wel zeggen dat sommige missies wel een beetje irritant zijn. Oftewel: van die missies die eigenlijk niet echt veel toevoegen aan de verhaallijn, behalve dat het een soort van "excuus" is om je van de ene kant naar de andere kant van de wereld sturen om zoveel monsters te verslaan of voorwerpen te mollen. Gelukkig zijn er wel volop side-missies die wel genoeg informatie bevatten over Mithros en haar inwoners.

Ondanks dat de side en main-missies van Fatesworn niet zo interessant zijn als die van de base game, is het niet vervelend om ze door te lopen. Daarbij zijn er ook allerlei nieuwe functies toegevoegd, wat naast de wat saaie gameplay, wel glitter aan de game toevoegt. Deze nieuwe functies zijn voornamelijk gebaseerd op de Chaos. Zo zijn er verschillende riften, die Niskaru en allerlei andere wezens vrij laten, die jij kunt sluiten. Daarnaast zijn er nog verschillende portalen die je naar kerkers vol met vijanden en loot brengen. Ook kom je vijanden tegen die een speciaal Chaos pantser dragen, dat je alleen kapot kan maken met een Chaos wapen. Verder kun je ook nog allerlei drankjes en edelstenen maken die Chaos Essence nodig hebben. Er is dus genoeg om te ontdekken!

Wat op zich wel fijn is, is dat de level-cap van de game is verhoogd. Vooral omdat je een aantal monsters tegenkomt, die echt een stuk sterker zijn. Zo zijn er Heavy Knights, die in staat zijn om jouw aanval te blokkeren met hun supergrote schilden en heb je ook kleine wezentjes die zichzelf kunnen vernietigen met een grote explosie... Dit betekent dat je alle extra krachten goed kunt gebruiken en zelfs hard nodig hebt! De nieuwe level cap is stiekem eigenlijk ook wel een leuk excuus om nogmaals te gaan spelen met de verschillende skill trees en een keer wat anders uit te proberen dan je standaard build.

Conclusie

Een eindoordeel vellen over deze DLC is nogal lastig, vooral omdat ik eerst de base game volledig moest spelen, voordat ik aan de slag kon met Fatesworn. Daarnaast is de laatste keer dat ik deze game heb uitgespeeld bijna 10 jaar geleden geweest. Ik heb daarom simpelweg veel meer plezier beleefd aan het doorspelen van de base game dan met deze DLC. Echter betekent dit niet dat ik het een slechte DLC vind.

Fatesworn voelt, ondanks dat het bijna 10 jaar later is uitgebracht, niet echt aan alsof het een volledige nieuwe toevoeging is. Er zijn wel nieuwe aspecten en het is ook fijn om nog langer in deze mooie wereld rond te kunnen lopen. Daarom kan ik wel stellen dat wanneer je ooit eens lang geleden Kingdoms of Amalur: Reckoning hebt gespeeld en helemaal lyrisch was over deze game, je nog veel plezier gaat beleven aan deze DLC. Ook omdat je de base game nog een keer volledig mag doorspelen!

Wanneer je recentelijk Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning hebt gespeeld, ga je ook veel plezier beleven aan Fatesworn. Zo kom je nog een aantal oude bekende gezichten tegen. En ja, ze hebben nog steeds dezelfde stemmen. Het nostalgie gehalte is dus erg hoog. Echter, wanneer je nog nooit kennis hebt gemaakt met Kingdoms of Amalur, is het halen van deze DLC misschien wel een beetje te veel. In dat geval zou ik, als je echt geïnteresseerd bent in deze game, eerst aan de slag gaan met de basegame. Eén ding moet je wel in je achterhoofd houden als je een nieuwe speler bent: de game is al 10 jaar oud. Ondanks dat de game goed is opgeknapt, heeft de Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning Fatesworn wel last van wat ouderdomsproblemen.

Score: 80/100

Reviewcode is beschikbaar gesteld door de uitgever.