NBA 2K22 - Review
De NBA-serie van 2K komt altijd begin september uit in de winkels. Dit doen ze slim, want halverwege oktober begint het reguliere NBA seizoen weer. Waar je de wedstrijden kan kijken op de Nederlandse televisie is nog maar even de vraag. Mart Smeets maakte bekend, in een radio-interview, dat Ziggo de rechten is kwijtgeraakt. Wie de rechten nu overneemt is nog de vraag, maar er gaan geruchten dat ESPN hier mee aan de haal gaat. Maar goed, ik zit hier niet om de televisiegids te bespreken natuurlijk. Nee, voor ons gamers is het veel belangrijker hoe de game speelt.
Zoals ieder jaar komt NBA 2K met een uitgebreid verhaal. En waar ik het verhaal in 2019 echt vond uitblinken, werd dit vorig jaar minder. Zou deze editie weer een goed verhaal krijgen of glijdt het steeds verder af?
Waar je vorige jaren een soort van singleplayer voorgeschoteld kreeg in MyCareer, steekt NBA 2K22 heel anders in elkaar. Je maakt een personage aan waarmee je wil spelen. En wat ik altijd raar vind in games, is dat je het personage een naam kunt geven. Dat doe je dan, maar de game spreekt je aan met een bijnaam. Zo word je in NBA aangesproken als MP. Wat is dan de reden dat je een naam moet aanmaken?
MP en zijn maat zijn neergestreken in een nieuwe stad. MP is een bekend persoon doordat hij op social media een carrière heeft gemaakt met basketballen. Hij wil naar de NBA, maar de route hier naartoe is nog een beetje onduidelijk. Kiest hij ervoor om via college gedraft te worden voor de NBA of wil hij opvallen in (de voor mij onbekende) G League? Om een keuze te maken, moet je praten met twee verschillende personen die jou proberen over te halen om voor hun weg te kiezen. Zelf heb ik gekozen voor de college basketbal route.
Maar wat bijzonder is dit jaar, is dat je naar die twee personen zelf moet lopen. Ja, 2K heeft een open wereld gemaakt van ‘The City’. Super cool idee natuurlijk en echt wat anders dan afgelopen jaren. En zoals een goed open wereld betaamt, heb je ook hier verschillende main en side-quests om te voltooien. De main-quests zijn uiteraard de verhaalmissies, maar bij de andere opdrachten moet je bijvoorbeeld trainen of je rap carrière starten met rapper The Game.
Hoewel The City compleet vernieuwend is, zijn er wel een paar kanttekeningen bij te plaatsen. Er zitten meerdere spelers in dezelfde hub en die verplaatsen zich bij voorkeur met een skateboard. Het gebeurd regelmatig dat je alleen het skateboard ziet rollen en de persoon pas vele tellen later op het board staat. Ook zijn de sponsors van de NBA iets te goed vertegenwoordigt in de game. Je wordt doodgegooid met merknamen van bedrijven.
Verder zijn uiteraard de gebruikelijke modi te vinden in de game. Zo heb je quick-play voor een snel potje, alle teams en all-star teams zitten weer in de game. Verder kan je ook proberen te stijgen in de online ranking. Ik moet zeggen dat het vinden van een potje vlot verliep en had ik ook geen connectie problemen. Ook kan je een NBA ploeg onder je hoede nemen en zo een compleet seizoen afwerken. Het managen kan zeer uitgebreid zijn, maar je kan dit ook allemaal laten en gewoon basketballen. Uiteraard heb je dan ook nog MyTeam waar je packs kan kopen om zo een team op te bouwen. Moet eerlijk zeggen dat ik hier niet naar gekeken heb, want dit vind ik in iedere game die dat doet, niet interessant.
Misschien nog wel het belangrijkste, is er wat gesleuteld aan de gameplay? Nou, eigenlijk wel ja. Er is een nieuw stamina systeem wat je goed in de gaten moet houden. Wanneer je te veel rent met de bal, zal je zien dat de staminameter naar beneden gaat. Dat betekent dus dat je speler sneller moe wordt. De consequentie daarvan is dan weer dat de shotmeter kleiner wordt en het daardoor moeilijker is om de bal in de basket te gooien. Verder zijn ook de steals aangepast. Het maakt echt een verschil of je speler een hoge steal rating heeft of niet.
De graphics en animaties zijn belachelijk goed, zoals ieder jaar eigenlijk. Naar mijn idee kloppen alle spelers zoals ze echt zijn en zie je geen generieke spelers voorbij komen. De animaties van spelers zijn zeer vloeiend en nergens zie je onnatuurlijke bewegingen. Ook de muziek is weer van zeer hoog niveau. Misschien een kritiekpuntje is dat alleen het rapgenre in de game zit. Iets meer variatie had wel gemogen.
Conclusie
Afgelopen jaar had ik NBA 2K21 de beste sportgame genoemd die er is. Ook dit jaar gaat die titel naar ontwikkelaar Visual Concepts met NBA 2K22. Toch zijn er ook punten van kritiek, MyCareer kon mij niet echt pakken dit jaar en de sponsoring mag ook wel een tandje minder. De gameplay is verder geëvolueerd en staat nog steeds als een huis, eigenlijk meer als een onneembaar fort. En met zeer goede graphics en animaties, lijkt het net of je een echte wedstrijd op tv aan het kijken bent.