Rogue Explorer - Review

Donkere en onheilspellende portalen zijn normaal iets dat door iedereen met een beetje kennis van het fantasy genre vermeden zal worden. Onze held in Rogue Explorer maakt er echter een hobby van om juist door deze portalen te springen en de vloer aan te vegen met alle vijanden die aan de andere kant van het portaal staan te wachten!

Qua verhaal hoef je bij Rogue Explorer eerlijk gezegd niet veel te verwachten. Na het doorspelen van verscheidene levels had ik eigenlijk nog geen enkel idee over het hoe en waarom van het verkennen van het portaal dat telkens heel mooi in beeld verschijnt. Aan de hand van de levelopties ga ik er dan ook maar vanuit dat het verhaal vooral is dat je personage bij een gilde is aangesloten dat er zijn missie van heeft gemaakt de portalen te verkennen en de gevaren die erbinnen schuilen, uit te schakelen.

Op het gebied van gameplay mag je Rogue Explorer zien als een hack 'n slash platformer, gemarineerd in het rogue-like genre met een vleugje souls-like afstraffing. Daarmee is verder ook het grootste deel qua genre wel gezegd. Qua gameplay mag je dus verwachten dat je je een weg door de levels heen springt. Dit kan door bruggetjes heen zijn, maar ook door middel van wall jumps. Telkens ben je dan ook op zoek naar het volgende portaal.

Het rogue-like gedeelte speelt zich vooral in de portalen af. Binnen de portalen kan je personage level-up gaan en hiermee kun je verschillende tijdelijke upgrades vrijspelen, zoals bijvoorbeeld een extra kopie van je wapen dat ook je vijanden probeert te beschadigen. Wanneer je doodgaat of het gebied volledig hebt afgerond, verdwijnen deze levels echter en begin je weer vanaf level 1. Echter hoef je hier niet over te treuren; met het verdiende goud kun je permanente upgrades voor je personage kopen en zelfs je wapens en kleding verbeteren. Goud is op verschillende manieren te vinden. Door het doden van vijanden, openen van kistjes of het afronden van taken op het bord.

Het upgraden van je wapens en kleding is ook belangrijk in Rogue Explorer. Zonder deze upgrades houd je het helaas niet al te lang vol tegen de vijanden die je pad blokkeren. Verwacht echter niet dat je door middel van upgrades farmen een groot voordeel hebt. Vijanden nemen je telkens genadeloos te grazen wanneer ze je raken of je simpelweg tegen ze op botst. De enige aanraking die het personage geen schade toebrengt is wanneer je bovenop de vijand springt of je juist met een dodgeroll door hem heen rolt. Voor de rest is het zoveel mogelijk van de vijanden wegblijven, aangezien deze per klap soms 20% of meer van je leven kunnen afhalen. Je zwaarden maken dit gelukkig een stuk makkelijker. Je main weapon doet op jouw commando vijanden op een afstandje slaan, terwijl je off-hand juist automatisch op de vijanden afgaat.

Verwacht op het gebied van combat geen diepgaande mechanics. De meeste melee-vijanden (en ook bosses) gebruiken alleen maar een voorwaartse steekbeweging, waarmee ze je proberen aan te vallen. Ranged-vijanden schieten bijna alleen maar vuur of ijsballen op je af en bij hogere moeilijkheidsgraden worden afgevuurde ballen vergroot. Daardoor is het meestal ook zo dat het niet veel uitmaakt of je een normale vijand of boss tegenkomt. De aanpak om ze uit te schakelen blijft vooralsnog vrijwel hetzelfde.

Op grafisch gebied zet het spel zich neer als een 16-bit game, wat het een leuk en speels karakter geeft. De vijanden worden gaandeweg de hogere levels steeds aangeduid met andere skins, zoals dat in de games van vroeger ook ging. Ook het menu is grafisch leuk weergegeven; in plaats van een menu door te scrollen, beweegt je personage per menu optie naar een andere plek in het dorp. Het enige nadeel is echter dat uitgebreidere menu's zoals het crafting menu nog altijd vrij onoverzichtelijk zijn.

Conclusie

Wanneer je een Hack 'n Slash platformer zoekt die niet al te moeilijk start en niet teveel mechanics op je afvuurt, kun je je zeker een tijdje amuseren met Rogue Explorer. Vooral in het begin speelt de game redelijk ontspannen. Met de willekeurig gegenereerde kaarten is het elke keer toch weer anders. Helaas plaatsen deze willekeurige kaarten ook wel eens het portaal zodanig dat het niet mogelijk is om de volledige kaart te verkennen. Ook neemt het ontbreken van een verhaal veel weg van de game. Zo heb je geen enkel idee over waarom je telkens de portalen inspringt of waarom het portaal überhaupt bestaat. Inleven met het personage is daardoor een stuk moeilijker. De eentonige vorm van combat zorgt ervoor dat de game na een paar uur spelen toch wel wat gaat vervelen. Om deze redenen, gecombineerd met het stukje ontspannen platformen scoort de game dan ook maar net een voldoende.

Score: 60/100

Game is beschikbaar gesteld door de uitgever.