Scars Above - Review

Buitenaards leven heeft ons als mensen altijd geïnteresseerd. Zijn we alleen op de wereld? Het antwoord is waarschijnlijk nee, maar met wie delen we deze wereld dan? Zijn deze buitenaardse levensvormen kwaadaardig? Zijn ze een bedreiging voor de mensheid? Hoe zien ze er uit?

Er zijn zoveel vragen die voorlopig onbeantwoord zijn, dat ieder zijn eigen fantasie de vrije loop kan laten. Het is daarmee de ideale setting voor een film, serie of game. Mits het niet te afgezaagd is natuurlijk, want er is immers al vaak op ingehaakt. De trailer van Scars Above wist mij in ieder geval te interesseren om meer te ontdekken. Eens kijken met welke buitenaardse vormen we hier te maken hebben.

Scars Above is een third person sci-fi adventure game. Je kruipt in de huid van Dr. Kate Ward, een onderzoeker van het SCAR team op het schip Hermes. Al tijden zijn ze in de ruimte op zoek naar een teken van leven, van een buitenaardse beschaving. Tot op heden zonder succes, totdat ze letterlijk oog in oog staan met de Metahedron, een gigantische energiepiramide.

De Metahedron maakt duidelijk dat de mens niet de enige levensvorm is met bestaansrecht, zover is duidelijk. Het team twijfelt wat ze moeten doen. Ze besluiten een flinke portie energie in te zetten in een poging de Metahedron te activeren. Dat lukt, maar het schip wordt door een magnetisch veld richting de Metahedron gezogen, onbestuurbaar. Op dat moment beseft de vierkoppige crew dat ze wellicht een inschattingsfout hebben gemaakt.

Wat hierna precies is gebeurd, is onduidelijk. Je wordt wakker als Kate, in een mysterieuze omgeving met Hermes brokstukken om je heen. Een andere planeet? Op de Metahedron? Je bent alleen en weet helemaal niks. You know nothing, Jon Snow. Oncomfortabel en beangstigend dus. Tijd om op onderzoek uit te gaan en kennis te vergaren over deze mysterieuze plek en over wat er gebeurd is met de andere crew leden.

In het duistere, moerasachtige gebied maak je al snel kennis met een schim, die je cryptische aanwijzingen geeft. En tja, als je alleen bent op een plek die je niet kent, grijp je alles aan om daaruit te komen. Je volgt deze schim dus, zover je er kaas van kunt maken. Behalve deze schim maak je ook snel kennis met de eerste buitenaardse wezens. Nee, ze zijn helaas niet al te vriendelijk en gastvrij, dus het is maar goed dat je snel een kapmes en energiegeweer hebt weten te vinden om ze van je lijf te houden.

Dat energiegeweer is een Vectorized Energy Rail Accelerator, kortweg VERA. Geloof mij, VERA is je beste vriendin in deze barre tijden. Met een beetje handigheid, verzamelde loot en craft-vaardigheid kun je VERA steeds wat upgraden om diverse soorten aliens te lijf te gaan. De opties van VERA zijn afgeleid van enkele elementen, zoals stroom, ijs en vuur.

Ook al heb je maar één serieus wapen op zak, deze opties heb je hard nodig, omdat de soorten aliens allemaal kwetsbaar zijn voor andere elementen. In de praktijk betekent dit dat je snel tussen de opties moet schakelen met je D-pad en ze soms zelfs moet combineren om de juiste snaar te raken. Dit maakt de gameplay variabel en uitdagend, want hoewel de kwetsbare gedeeltes van de grotere aliens duidelijk onderscheiden kunnen worden van de rest, is het vaak even puzzelen hoe je VERA precies moet inzetten om ze te verslaan.

Zo kom je relatief vroeg in de game in een boss fight terecht met een of andere gemuteerde Bokito, die een ontzettend dik pantser heeft als huid. Zijn kwetsbare plek zit op zijn borstkas, maar dat weet hijzelf maar al te goed en hij gaat dit dus niet zomaar aan jou tonen zodat je op je gemakje VERA op hem los kunt laten. Het duurde even voordat ik door had dat je hem eerst moet bevriezen, voordat je hem op zijn kwetsbare plek kunt raken met vuur.

Zelfs als je weet hoe je een specifieke alien moet verslaan, ben je er nog niet zomaar. De meeste wezens doen namelijk ontzettend veel damage. Jouw health kan soms maar één of twee flinke klappen opvangen, zelf in rookie of normale moeilijkheidsgraad. Je gaat dus zeker meerdere keren dood, maar je staat weer op met nieuwe bagage aan kennis en ervaring en je probeert het nog een keer. Als je dood gaat, spawn je een stuk terug naar de laatst geactiveerde pillar. Als je een pillar tegenkomt en activeert, krijg je voor een groot gedeelte je health terug en word je ammo aangevuld. Handig dus, al betekent het ook dat de aliens die je in de buurt verslagen hebt, opnieuw spawnen.

Zo ga je dus stapje voor stapje verder. Hoe voorzichtig je ook bent, de game is niet bang om vijandige aliens uit het niets recht voor je voeten te laten spawnen. Het leverde mij meerdere jump scares op. Alsof ik nog niet genoeg op het puntje van de bank zat... Soms betekent het twee stappen terug om er drie vooruit te kunnen zetten.

De gameplay van Scars Above heeft daarmee een rogue-like randje, met een behoorlijke stugge moeilijkheidsgraad. Je moet echt van een uitdaging houden om het leuk te vinden, al moet ik zelf zeggen dat ik zelden gefrustreerd raakte. Op één of andere manier zijn de opbouw en je groei dus goed uitgewerkt. Als ik dan een minpunt moet benoemen aan de gameplay, is het wel dat dodgen vaak erg traag en houterig aanvoelt. Niet handig als de game je eigenlijk geen tijd geeft om rustig na te denken. Het heeft enkele keren tot mijn dood geleid, waarbij ik een 'oneerlijk smaakje' in mijn mond overhield.

Wat je helpt om sterker te worden, zijn abilities. Je verdient punten door kleine, paarse kubussen te vinden en scannen. Hiermee doe je kennis op en kun je op twee vlakken abilities vrijspelen, namelijk engineering en xenobiology.

Er zitten absoluut handige foefjes bij, die je in jouw voordeel kunt inzetten. Zo kun je er bijvoorbeeld sneller mee herladen, meer items in je rugzak stoppen of heb je een percentage kans dat het gebruik van VERA geen energie kost. Alles helpt je jezelf aan te passen aan je omgeving en daarmee te overleven.

Grafisch gezien is de game eigenlijk best mooi, ondanks het feit dat je jezelf een groot gedeelte van de tijd in duisternis en mist begeeft. De contrasten die door de elementen, look en kubussen wordt gecreëerd, is daardoor extra groot en bijna magisch. Jammer dat je bijna geen tijd krijgt om rustig om je heen te kijken en van het uitzicht te genieten.

De animaties zijn prima te noemen, al lijkt het soms wel alsof ze de karakters iets te overdreven laten articuleren. Op Xbox Series X heb ik één keer een kleine hapering ervaren, maar verder heb ik geen technische mankementen opgemerkt.

Conclusie

Scars Above heeft best wel indruk op mij gemaakt. Deels door zijn potentie om voorzichtig aan te haken bij grote AAA titels en deels door de ingenieuze maar soms wat onvergeeflijke gameplay. Hoewel ik zelden gefrustreerd ben geweest, heb ik mijn skills volledig uit de kast moeten trekken om mezelf voor de chapters heen te ploeteren. Het (angst)zweet stond daarmee soms in twee lagen op mijn voorhoofd. Ondanks dat VERA een gezellig vriendin is geweest, is het nu tijd om af te ronden en uit te rusten. Jolina phone home. Haal me op please. Einde bericht.

Score: 80/100

Reviewcode is beschikbaar gesteld door de uitgever.