Sir Lovelot - Review

Met de ultra-realistische graphics van tegenwoordig, is het gebruik van pixels in een game eerder een kunstvorm dan een kwestie van slechte prestaties. Van ontwikkelaar Pixel.lu kun je niet anders verwachten dat ze bewust een kunstige pixelgame uitbrengen. En dat idee is helemaal waar!

Sir Lovelot moet het namelijk niet hebben van realistische graphics. Nee, deze avontuurlijke platformer game haalt zijn kracht uit andere elementen. Eén daarvan is de grootste kracht van allemaal… <3

Sir Lovelot haalt zijn inspiratie, zoals je uit de titel al kunt opmaken, uit de liefde. Het verhaal gaat over een ridder, die als een echte casanova op avontuur gaat om zijn ware liefde te vinden. Volgens mij heeft hij nog niet zo’n goed idee waar hij die moet gaan vinden, maar hij heeft wel een tactiek. Want als je als ridder zijnde op zoek bent naar je ware liefde, dan hoef je alleen maar alle prinsessen in nood af te gaan tot het geluk aan je zijde is, toch?

Dat is in ieder geval wat hij doet. In de vier verschillende werelden waarin hij op zoek gaat naar de ware liefde, komt hij behoorlijk wat prinsessen tegen. Allemaal gevangen in torens. Al snel blijkt dat de liefde van een vrouw niet zomaar komt aanwaaien… Ze hebben soms een behoorlijk eisenpakket! Het is aan Sir Lovelot om in ieder geval met een mooie bloem aan te komen bij de toren, anders moeten de prinsessen überhaupt niks van je hebben. Lekker dan. Hoezo torenhoge eisen?

De game is opgebouwd uit vier grote werelden, met elk behoorlijk wat levels, die allemaal een hele toepasselijke titel hebben. Elk level begin je weer van voor af aan. De prinses is erg veeleisend en je zoekt maar uit hoe je met die prachtige bloem bij haar terug komt. Pas dan laat ze haar haren zakken om je toe te laten tot de toren.

Dat klinkt wat repetitief, maar zo voelt het absoluut niet. De gameplay is namelijk erg leuk. Je komt allerlei obstakels en vijanden tegen onderweg. Bewegende platforms, geheime grotten (waar je overigens rubber eendjes kunt terug vinden, want hé, dat is naast bloemen toch ook waar je de dames mee kunt overwinnen!), piranha’s, paarse kikkers, je kunt het zo gek niet bedenken.

De moeilijkheidsgraad van Sir Lovelot is op zich niet zo hoog. Zelfs een noob als ik, krijgt deze game met enkele uren uitgespeeld. Dit komt met name doordat de vijanden als je ze eenmaal verslagen hebt, niet terug spawnen als je door gaat. Heb je dus vier van de tien vijanden verslagen en ga je dood? Dan spawn je bij een checkpunt met nog zes vijanden over. Zo kom je er stapje voor stapje altijd wel natuurlijk.

Wel zit er nog extra uitdaging in het verzamelen van alle munten, eenden en (verlovings)ringen in een level en moet je voor elk level proberen minder keren door te gaan dan er wordt aangegeven. Daarnaast kun je in elk level ook proberen je tijd te verbeteren.

De besturing is precies wat je van een platformer kunt verwachten, simpel en effectief. Je springt met A, kunt dubbelspringen door twee keer op A te klikken, je beweegt met de linkerstick en kunt je wapen gebruiken door de X-knop te spammen. Hoe sneller je die X-knop kunt induwen, hoe effectiever je vijanden uit de weg kunt ruimen. Die vijanden worden trouwens ‘nasties’ genoemd in de game, een liefdevol koosnaampje voor deze wezens als je het mij vraagt.

De besturing werkt spot-on. Never te nooit is het een frustratiepunt geweest om een level te doorlopen. Het enige waar je soms wat rekening mee moet houden is dat je karakters soms op een randje blijft kleven, terwijl je dat misschien niet had verwacht.

Conclusie

De prachtige stijl van de game, met al zijn kleuren, maken dit echt een genot om te spelen. Een waar kunststukje! Het is lang geleden dat ik een platformer game maar niet kon afsluiten om naar bed te gaan. De liefde kent wat dat betreft geen tijden… Ik ben in ieder geval helemaal weg van deze game, Sir (I) Love(you)alot! <3

Score: 86/100

Review copy is beschikbaar gesteld door de uitgever.