Space Tail: Every Journey Leads Home - Review
Een hond in een ruimtepak. Ik was gelijk verkocht. Kom op, heb je die puppy ogen gezien? Daar kun je toch geen nee tegen zeggen. Een zien of we een sterke band kunnen opbouwen met de pup uit Space Tail: Every Journey Leads Home.

Bea is de trouwe viervoeter die je hart moet laten smelten. Maar het is er wel een die een behoorlijk vervelende jeugd achter de rug heeft. Net als Bea denkt dat het geluk weer aan haar zijde staat, blijkt het tegendeel waar. Ze wordt namelijk de ruimte ingeschoten. Lekker dan! Opnieuw verstoten en verwaarloost. Gelukkig levert het ook mooie avonturen en ervaringen op.
Samen met Bea ontdek je diverse planeten en maak je kennis met buitenaardse wezens. Je kunt met ze communiceren, maar hoe en wat is elke keer een groot raadsel. Soms moet je een pootje geven of op de grond rollen om het vertrouwen van zo'n wezen te winnen, terwijl je de keer erna juist moet grommen of blaffen.

Soms lijkt er wat van logica in te zitten, maar het grootste deel van de tijd voelt het als vallen en opstaan. Als je een verkeerd signaal afgeeft en het wezen boos wordt, kan het je zomaar aanvallen. Dan moet je afstand nemen en later terugkomen.
De gameplay heeft behalve communicatie ook diverse leuke puzzelelementen, die zijn gebaseerd op de zintuigen van een hond: zien, ruiken en horen. Zo kun je dingen in je omgeving ontdekken, die voor de menselijke zintuigen niet waar te nemen zijn. Denk aan geluiden met een bepaalde toonhoogte of een speciale geur. Geen probleem voor Bea!

Uiteraard is ook platforming een groot deel van de gameplay. Die is zeker leuk gedaan, al zijn de controls daarin wel een minpunt. Ik weet niet of het aan mij lag, maar ik kon zelden in één keer de juiste knoppencombinatie vinden. Dat frustreert op een gegeven moment wel, moet ik zeggen. Daar komt bij dat de game onnodig moeilijk of ingewikkeld kan zijn soms. Ik kwam een paar keer vast te zitten en heb de game even links laten liggen om 'af te koelen'.
Waar de controls en random communicatie opdrachten wat frustrerend kunnen zijn, is het achtergrondverhaal wel mooi gedaan. Het is emotioneel en meeslepend en probeert dit op een goede manier over te brengen. Niks hoogstaands verder, maar het maakt deze platformergame wel een stuk interessanter.

Dat kan overigens ook gezegd worden van de kleurrijke graphics, die me op enig moment een klein beetje aan Ori deden denken. Al gaat die vergelijking niet volledig op, want Space Tail komt geen moment in de buurt van de kwaliteit die Ori met zich mee bracht.
Conclusie
Space Tail: Every Journey Leads Home is een platformer die ons wat unieke twists probeert toe te werpen, zoals de communicatie met buitenaardse wezens en de zintuigen van een hond gecombineerd met puzzels. Het verhaal probeert emotie uit te stralen en de graphics zijn kleurrijk. Ze bieden een leuk buitenaards avontuurtje, zonder daarbij een hoogstaand niveau aan te tikken. Ik ging er persoonlijk iets minder hard van kwijlen dan ik vooraf had gehoopt.
Score: 60/100
Reviewcode is beschikbaar gesteld door de uitgever.