Stranger of Paradise: Final Fantasy Origin - Review
Soms lopen dingen anders dan je had gepland, anders dan je had gehoopt. Zo gebeurde dat ook op onze redactie deze week. Normaal gesproken kijkt iedereen een beetje naar games die in zijn of haar straatje liggen om te reviewen. Dat werkt het beste. Je weet immers wat over het genre of de gameserie en daardoor weet je waar je het over hebt. Helaas kwam het plotseling zo uit dat degene die Stranger of Paradise: Final Fantasy Origin zou reviewen, dit even niet kon oppakken. Oh jee, en nu...?
Nou ben ik absoluut niet de beroerdste, ik sta zelfs graag voor anderen klaar. In dit geval betekent dat echter dat ik me in een game ga vastbijten, waar ik de ballen verstand van heb. Het enige wat ik vooraf wist, is dat er een hoop Final Fantasy games zijn uitgekomen. Maar verder... No clue! Bij deze dus alvast een welgemeend excuus voor alle diehard fans die tenenkrommend deze review lezen. Ik probeer jullie verwachtingen gelijk te temperen. Wat deze review wel biedt? Het is natuurlijk de perfecte test om uit te vinden hoe toegankelijk de Final Fantasy gameserie is voor een compleet groentje zoals ik. Oké, let's go!

Stranger of Paradise: Final Fantasy Origin, begint met een cutscene waar je werkelijk je vingers bij aflikt. Er is drama in verwerkt en man, wat spat het gelijk van je scherm. Welkom in de wonderlijke wereld van de Xbox Series X in combinatie met een prachtige 4K OLED tv. Geweldig! De toon is gezet. Wie weet gaat mijn wereld zomaar verbreed worden door Stranger of Paradise: Final Fantasy Origin, die ik vanaf nu SPFFO noem. Deels omdat dit typewerk scheelt, maar ook omdat de afkorting gangbaar schijnt te zijn.
Anyway, het begin is een goede start geweest. Now comes the hard part, de gameplay. Je ontmoet hoofdpersoon Jack en, gelukkig voor mij, krijg je eerst een tutorial voor de kiezen met wat basic uitleg over de combat. Wat me gelijk opvalt, is dat er enorm veel focus en diepgang in de combat zit. Dit maakt het lastig als nieuwkomer, maar tegelijk dwingt het me uit mijn comfort zone en we weten allemaal dat dit er zomaar eens voor kan zorgen dat er mooie dingen ontstaan.

Ik werk me met niet al te veel moeite door de basic tutorial heen. Pfiew, de volgende stap is gezet. On to the next. We kruipen weer even iets verder in het verhaal van SPFFO. Jack heeft een duidelijke missie, die al snel naar voren komt. Hij moet 'Chaos' verslaan en meldt zich met deze boodschap bij de koning van Cornelia, het land dat onder flinke druk staat van 'Chaos'. Onderweg komt hij twee figuren tegen, Ash en Jed, die schijnbaar dezelfde missie hebben, zoals blijkt uit de kristallen die ze allen bij zich dragen. Ze besluiten samen hun weg naar de koning te vervolgen.
De koning is in eerste instantie sceptisch over hun voorstel om met zijn drieën 'Chaos' te stoppen, aangezien de voorspelling is dat niet drie, maar vier strijders met kristallen het moeten opnemen tegen de bad guy om de wereld van verval te behoeden. Niet alleen hun levens, maar ook zijn reputatie staat immers op het spel. Hij geeft echter toe en de drie mannen gaan op pad. Bijzonder dat Ash en Jed hem overigens gelijk vergezellen, want Jack is niet de meest spraakzame en vrolijke vent die ik ooit ontmoet heb. Verre van dat eigenlijk.

In de game wordt het verhaal verder uitgebeeld aan de hand van cut scenes voor en na elke missie. In grote lijnen is dit gelukkig wel duidelijk, ook voor een groentje. Echter krijg ik wel overal het beeld dat enige voorkennis van Final Fantasy pas echt zorgt voor de ultieme diepgang.
Ik weet niet of het aan mijn persoonlijke onkunde en het gebrek aan kennis ligt, of aan de game zelf, maar ik vraag me af of het verhaal buiten de grote, rode draad wel goed en duidelijk overgebracht wordt. Het voelt hier en daar behoorlijk complex.

De missies die je vrijspeelt wanneer je een eerdere missie hebt voltooid, worden aangegeven op de wereldkaart. Daar zie je ook wat het benodigde niveau is van je uitrusting, wil je überhaupt kans maken de missie succesvol te doorlopen. Uitrusting en wapens vind je in schatkisten verstopt in de levels, maar kun je ook als loot verzamelen van de vijanden die je verslaat.
Dit gaat gelukkig vrij rap, want bijna elke vijand laat wel iets van uitrusting of wapens los. Tegelijkertijd is dit ook een nadeel, want je krijgt zo veel, dat ik hier en daar het gevoel had meer met mijn loot en uitrusting bezig te zijn, dan met de daadwerkelijke game.

De uitrusting is echter wel essentieel in de combat van SPFFO. Dat heeft alles te maken met hoe je jouw speelstijl kiest en matcht. In de game wordt dit vormgegeven aan de hand van verschillende jobs, een soort type strijder zeg maar. Zo heb je bijvoorbeeld een duellist, mage en swordsman type, maar er zijn er nog meer. De items die jij in je uitrusting kiest, sluiten daar wel of niet goed op aan. Hoe meer ze aansluiten, hoe hoger de job affinity score en hoe meer bonuseffect.
Voor de meer advanced jobs, moet je eerst basic jobs volledig ontgrendelen in de job tree. Voor elk job level dat je omhoog gaat, kun je in die tree vaardigheden en andere voordelen unlocken. Ze werk je alle jobs af. Normaal gesproken heb ik een sterke voorkeur voor één van de types in een game, maar in SPFFO is dit eigenlijk heel gebalanceerd toegepast, hoewel ik in het begin vooral mijn Swordsman helemaal omhoog heb gewerkt. Want ja, wie wil er nou niet met zo'n gigantisch zwaard op zijn rug lopen om het vervolgens als een wildeman om zich heen te slingeren?

Dit brengt behoorlijk wat diepgang in de combat en daarbij ook een hoop variatie. Het is boeiend en interessant om deze job trees te doorlopen en nieuwe jobs te unlocken. Dit geldt overigens niet alleen voor Jack, maar ook voor zijn metgezellen. Door hen van de juiste uitrusting te voorzien, worden zij steeds sterkere side-kicks.
Let er wel op dat je een item slechts kunt toewijzen aan één van de karakters. Het is dus een constante puzzel om alle strijders zo optimaal mogelijk uit te rusten en hier het grootste voordeel uit te halen. Gelukkig wordt het je hier ook wat gemakkelijker gemaakt, doordat je met één druk op de knop de meest geoptimaliseerde uitrusting voor Jack en zijn metgezellen automatisch kunt laten activeren. Handig!

De diepgang van de combat zit niet alleen verwerkt in de uitrusting en verschillende aanvallen. Ook de vijanden zijn divers. Ze hebben allemaal hun eigen sterktes en zwaktes. Hier komt de moeilijkheidsgraad van de game echt om de hoek kijken. Je kunt in het algemeen kiezen voor een specifieke moeilijkheidsgraad, van story tot action en zelfs hard. In de story moeilijkheidsgraad kun je ook nog kiezen voor een extra casual filter, deze maakt het nog net iets makkelijker.
Je kunt vrij kiezen tussen deze niveaus door jezelf laag in te schalen en als je jezelf meer vaardig voelt om een missie te doen met een hogere moeilijkheidsgraad. Andersom kun je altijd, zonder straf, de moeilijkheid omlaag gooien als je in een situatie terecht bent gekomen die boven je pet is. Het is in ieder geval erg helpend dat je twee snel keuzes aan jobs kunt pinnen om met één druk op te knop te kunnen wisselen in game.

Als beginneling ben ik gestart in de story moeilijkheidsgraad. Op dat niveau merk je, zeker in het begin, dat je nog wel wegkomt met enig button bashen. Al snel krijg je echter te maken met vijanden waarbij je echt tactischer te werk moet gaan en jouw job moet aanpassen aan hun zwakte. Het dwingt je echt er volledig in mee te gaan om het uiterste van jezelf te vragen.
Op geen enkel moment was dit echter frustrerend, aangezien het je gelijk laat inzien dat je het volledig aan jezelf te danken hebt als je te oppervlakkig te werk gaat. Ik heb ook even de wat moeilijkere niveaus geprobeerd en kan je vertellen dat dit voor een beginneling als ik volledig kansloos was. Ook voor diehards biedt SPFFO daarmee voldoende uitdaging door de uitgebreide combat mogelijkheden. Daarnaast kun je deze game ook online in co-op doen, wat het natuurlijk alleen nog maar leuker maakt.

Dan nog even terug naar de grafische prestaties van de game. Zoals eerder benoemd, was ik behoorlijk onder de indruk van de intro cut scenes. Om je vingers bij af te likken. Ook hoofdpersoon Jack is supergedetailleerd vormgegeven, je kunt de individuele stoppels in zijn baard tellen in close-ups. Helaas heeft de game grafisch ook mindere kanten. Die mooie graphics zijn namelijk lang niet overal terug te vinden. Veel andere cut scenes leken blurry en bevatten veel minder details. Behoorlijk inconsistent dus.
Het kleurgebruik helpt de game daarin ook niet altijd. Zo kom je in veel omgevingen die van zichzelf weinig kleur bevatten. Daarmee werd het al snel één blurry geheel. Mijn oog hield daarom scherp zicht op de mogelijkheden om met de soul burst een speciale final blow toe te brengen aan vijanden, waarvan hun verdediging volledig is afgebroken. Dit omdat je met een soul burst een spetterend, knalrood actiepatroon op je scherm verft, terwijl je de kaken van je vijand uit elkaar trekt of je vijand op een andere manier aan gort helpt. Heerlijke actie, gecombineerd met een prachtig visueel vertoon dus. De momentjes waar ik oprecht van kon genieten.

Hoewel de game mij als groentje op veel aspecten best heeft weten te prikkelen, heb ik nog één ander minpunt wat ik wil benoemen en dat is het level design. De missies voelen aan de ene kant enorm lineair aan, maar tegelijkertijd leek het soms één groot doolhof aan gangen te zijn. Lineair hoeft niet perse nadelig te zijn, maar probeer het dan niet onnodig te verbloemen door het ingewikkeld te maken terwijl dit niks oplevert.
Conclusie
De diehard Final Fantasy fans hoef en kan ik natuurlijk niet te overtuigen met deze review, maar voor nieuwkomers heeft deze game oprecht wel wat te bieden, zeker als je houdt van combat met diepgang en jezelf hier graag in uitdaagt. Op dat vlak heeft SPFFO me best wel weten te prikkelen en is het ook zeker de moeite waard geweest eens een stapje buiten mijn comfort zone te komen. En hé, de gameplay is stiekem eigenlijk best wel leuk!
Wel is de combat af en toe zo diepgaand dat het wat overweldigend kan zijn. Een simpele button bash tactiek gaat je niet ver brengen, dus je moet bereid zijn om zelf die diepgang op te zoeken, zeker op de hogere moeilijkheidsniveaus. Grafisch is de game inconsistent en, hoewel er verder weinig aan mankeert technische gezien, is dat best een teleurstelling na een briljante openingsscene. De rode draad van het verhaal in deze game is op zich wel te volgen, al proef je aan alles dat er een gigantische hoeveelheid achtergrondinformatie in verweven zit uit andere Final Fantasy titels.
Mocht je, net als mij als groentje, vooraf twijfelen of je kennis wilt maken met SPFFO, dan kun je met een gerust hart de demo downloaden uit de Store voor je de volledige game aanschaft.
Score: 72/100
Reviewcode is beschikbaar gemaakt door de uitgever. Stranger of Paradise: Final Fantasy Origin is digitaal beschikbaar in de Store.