Stray - Review
Ik moest stiekem een beetje spinnen, toen ik het bericht las dat de PlayStation exclusive Stray zijn weg naar Xbox zou gaan vinden. Wat was ik jaloers op PlayStation fans dat deze game exclusief naar dat platform kwam. Oké, ik heb hier ook zo'n console staan, maar mijn liefde voor Xbox is zoveel groter. Ik hoopte in het diepst van mijn hart dat ik het geduld zou hebben om te wachten tot de game zou uitkomen op Xbox. Dat zou purrrfect zijn!
Het heeft uiteindelijk een jaartje geduurd en op zich is dat niet heel erg. Met een druk leven en de ene na de andere titel die voorbij kwam om te reviewen, heb ik weinig te klagen gehad. Ik heb me zeker niet hoeven vervelen. Nu is het eindelijk tijd om die fluffy, rode kat onder mijn hoede te nemen en hem alle kopjes, aandacht, pootjes en liefde te geven die ik in me heb.
Mocht je het gemist hebben (ik zou niet weten hoe of waarom, maar goed!), Stray is een game waarbij je als kat door het leven gaat. Dat lees je goed ja! Je bent een viervoeter op eigen benen en mag je ook gedragen als een echte kat. Krabben, (veel) miauwen, gekke fratsen uithalen, springen, in kartonnen dozen kruipen, achter balletjes aan rennen en slapen. You name it, you do it.
Al zo vaak ben ik thuis gekomen en heb ik gedacht, soms zelfs hardop uitgesproken, "wat heb jij een heerlijk leven". Ik heb het dan natuurlijk over het leven van mijn eigen kat, Mila. Mila slaapt zo'n 22 van de 24 uur die er in een dag zitten en de overige 2 uur zijn gevuld met aandacht vragen (en krijgen), eten en meer aandacht vragen (en krijgen). Dat alles in gezelschap van goed opgeleid personeel dat de deuren voor je open en dicht doet wanneer je miauwt, je etensbak elke dag vult, op hun knieën je toilet verschoont en je buikje kriebelt op het moment dat het jou uitkomt. Wie wil dat nou niet?
In Stray gaat het je echter iets minder goed af. Waar je in het begin van de game nog een cosy onderonsje hebt met enkele andere straatkatten, word je al snel op brute wijze van de groep gescheiden. En nu? Helemaal alleen ga je op reis, door sloppenwijken, riolen en steden, vol Cyberpunk-achtige robots en ander gevaar, om je weg terug te vinden.
De gameplay draait vooral om ontdekken. Je zou denken dat platforming ook een grote rol speelt, maar dat is door de ontwikkelaar redelijk beperkt doordat je alleen op/van objecten kunt springen als je de prompt ziet om op de A-knop te drukken. Je kunt dus niet random overal op springen. Er zitten wel enkele andere elementen in verwerkt, maar de echte diepgang ontbreekt zo wel een beetje.
Gelukkig is er veel te ontdekken en te zien en kun je met veel objecten en wezens de interactie aangaan. Wanneer je je reisgenootje B-12 ontmoet, worden de opties diverser en dit komt de gameplay ten goede. Daarnaast biedt het leuke momenten door de interactie en dialoog die het met zich meebrengt. Ook zijn er verschillende puzzels in de gameplay verwerkt, waardoor het wel interessant genoeg blijft.
Een van de sterkste punten aan Stray is, voor mij, hoe natuurlijk het kattengedrag in beeld is gebracht. De bewegingen, geluiden en gedragingen zijn écht kats. Je loopt en springt soepel, krabt aan matten en andere dingen en ook de communicatiedetails in de oren en staart zijn leuk en herkenbaar verwerkt. Zo kun je bijvoorbeeld ook verfpotten ergens vanaf tikken met je pootje, want ja, dat doen katten nou eenmaal de hele tijd (als ze niet slapen dan).
Van de graphics had ik iets meer verwacht. Zo is er soms te weinig detail en structuur in verwerkt, wat de game echt minder mooi maakt, zelfs op Xbox Series X. Van veraf ziet het er allemaal wel top uit, maar close-up is het minder mooi, zoals bijvoorbeeld de vacht van de kat, die er niet echt harig uitziet.
Het mag echter het plezier niet drukken, want de game is absoluut vermakelijk, toch zeker voor kattenliefhebbers. Daarmee heb je gelijk de belangrijkste doelgroep te pakken, want als je niks met katten hebt, dan denk ik dat je ook niet snel de pracht en magie uit de game weet te halen.
De game is overigens ook vrij kort, want binnen een uurtje of 5-6 heb je eigenlijk alles wel gezien. Er is zelfs een achievement te behalen waarbij je de game binnen 2 uur uit moet spelen, dus dat geeft ook wel iets aan over de lengte. Ik heb zelf de game in twee sessies uitgespeeld, hij triggert dan ook wel genoeg om te blijven spelen.
Maar genoten? Dat hebben Mila en ikzelf uiteraard wel! Ze heeft zelfs een gedeelte van haar schoonheidsslaapje geskipt om zeer geïnteresseerd mee te kijken.
Conclusie
Stray weet, door zijn unieke perspectief, een boeiende game neer te zetten, waarbij vooral de sfeer en het goed uitgewerkte, natuurlijke kattengedrag grote pluspunten zijn. De gameplay is net boeiend genoeg om van begin tot eind van de game te genieten, terwijl de graphics hier en daar wel wat tegen vallen. Daarnaast is de game ook erg kort. Kattenliefhebbers zoals ik zullen echter hun pootjes aflikken van deze game en lekker spinnend en knorrend van tevredenheid op de bank zitten terwijl ze spelen. Waarschijnlijk met hun eigen kat er geïnteresseerd naast. De purrrrfecte game om samen met je kat te spelen dus!
Score: 83/100
Reviewcode is beschikbaar gesteld door de uitgever en beschikbaar in de store voor €29,99 (op moment van schrijven €23,99).