Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder's Revenge - Review

Als een '90s kind, ben ik opgegroeid met deze groene gemuteerde schildpadden. Elke dag zat ik wel voor de tv om weer een nieuwe aflevering te kijken van deze rioolbewoners. Waarschijnlijk ook één van de redenen waarom ik nu zo gek ben op een goede pizza.

Vroeger speelde ik al Teenage Mutant Ninja Turtles: Turtles in Time op de Super Nintendo bij een vriendje thuis. Dit was echt één van de beste Super Nintendo games allertijden. De makers van Shredder's Revenge zijn het daar denk ik wel mee eens, want deze nieuwe beat-em-up is in principe een erg verlaat vervolg hierop, met nostalgische gameplay en hier en daar wat vernieuwingen.

Net zoals de oude games, schreeuwt Shredder's Revenge pure nostalgie! Zo begin je de game als team, kijkend naar een nieuwsuitzending op een oude beeldbuis. Op dat moment, wordt de uitzending onderbroken door een aantal bekende slechteriken die het Vrijheidsbeeld aanvallen. Je gaat gelijk van start met je team van mutanten en neemt het op tegen de slechteriken, die voor velen wel bekend zijn als je dit vroeger ook veel gekeken en gespeeld hebt.

De game is volledig in 16-bit stijl gemaakt, dus ook de levels die je speelt. Het ouderwetse gevoel en de stijl, zoals bekend van Turtles in Time, is schreeuwend aanwezig. In het begin van het level krijg je een silhouet te zien van de baas of bazen waar je het tegen op moet nemen. Als je een kenner bent, herken je ze mogelijk al. Zo niet, dan kom je daar op het einde van het level vanzelf wel achter. Ook zijn de vaardigheden en vechtstijlen van onze vier uit de kluiten gewassen schildpadden mooi overgenomen vanuit Turtles in Time.

Qua gameplay is het echt een ouderwetse beat-em-up, een genre dat in die tijd erg populair was. Kijk maar naar Final Fight, Golden Axe of de andere TMNT games als voorbeeld. Ook in moderne tijden is dit nog altijd een genre wat leeft in de gaming community. Het is dan ook niet gek dat er ruim 30 jaar later nog een 'vervolg' op Turtles in Time verschijnt.

Wat wel opvallend is, is dat er echt een hele grote diversiteit aan vijanden is, die allemaal verschillende aanvallen gebruiken. Dit zorgt ervoor dat je jouw speelstijl soms aan moet passen aan de vijanden die voor je staan. Je kunt dus niet simpelweg overal doorheen rennen en slaan. Soms moet je rekening houden met aanvallen die vanaf een afstand komen of die krachtiger zijn dan normaal. Dekking zoeken achter een object of ander rondrennend poppetje (vriend of vijand, maakt niet uit), is dan vaak een goede optie. De eindbazen daarentegen, hebben vaak een bepaald patroon in hoe ze aanvallen. Hier kun je jouw tactiek dus op aanpassen.

Wat zijn dan nu de verbeteringen ten opzichte van zijn voorganger? Nou... de characters hebben nu allemaal een superattack die ze kunnen gebruiken als hun energiebalkje vol is. Deze is te vullen door genoeg vijanden neer te slaan, maar je kan ook je vijanden 'taunten' waardoor hij in één keer helemaal vol is. De taunt is voor elk character anders en dit is een leuk en grappig iets om te zien midden in een gevecht. De superattacks doen echt een gigantische hoeveelheid schade en zijn ook erg handig om grote groepen in één keer neer te halen. Naast deze superattacks kun je ook je gewone aanval opladen om zo een krachtigere versie hiervan los te laten op je vijanden.

Verder is het nu ook mogelijk om online en offline met maximaal zes spelers in co-op te spelen. Dit stelt je in staat om gebruik te maken van high fives. De speler waarmee je dit doet, daar deel je jouw levenspunten mee. Als je dood gaat, ben je eerst 'down' en hebben andere spelers een paar seconden de tijd om je weer omhoog te helpen door een stuk pizza voor je neus te houden.

Persoonlijk heb ik er erg van genoten om online met anderen door de levels heen te banjeren, maar god oh god, wat is dat chaotisch als je met zoveel mensen op een scherm rondloopt. En dan te bedenken dat de vijanden er ook nog eens doorheen vliegen. Op een gegeven moment ben je gewoon helemaal kwijt waar je bent, als je als een van de turtles speelt. Speel je nu bijvoorbeeld als Splinter, Casey of April, dan heb je kans dat je jezelf sneller herkent door het uiterlijk.

Van de ene kant is het ook logisch dat het met meer spelers een grotere chaos wordt, want met hoe meer spelers je bent, hoe meer vijanden er tevoorschijn komen. Het spel past zich dus aan gebaseerd op het aantal aanwezige spelers. Maar één ding is zeker, button bashen is op deze momenten zeker iets wat ik je aan kan raden.

Het level design in Shredder's Revenge is ook heel leuk gedaan. Geen enkel level is hetzelfde en ze zitten stuk voor stuk vol met humor. In elk level zie je wel weer foot soldiers die zich in de omgeving proberen te mengen, terwijl ze gewoon heel erg opvallen. Dit zijn van die dingen die het leuk en luchtig houden. Daarnaast zijn de muziek en audio-effecten echt een sprong terug in de tijd, wat in dit geval helemaal niet erg is, want het past echt supergoed bij de game als geheel.

Helaas ben ik hier en daar wel wat bugs tegengekomen, game breaking bugs zelfs. Zo had ik bijvoorbeeld best al wat levels gespeeld toen ik er even genoeg van had. Ik heb op dat moment de game afgesloten. De volgende keer dat ik de game weer opstartte, was al mijn progress weg... WTF! Tegenwoordig heeft alles een autosave feature, dus ik kan me niet voorstellen dat ik iets fout heb gedaan hierin, want de keren dat ik het daarna gespeeld heb, werd wel alles netjes opgeslagen zonder er wat voor te doen. In een andere sessie zag ik geen characters, behalve de vijanden. Dus ik hoorde alles, maar zag niks (zie screenshot hieronder). Dat werkt niet...

Maar goed, buiten deze twee gevallen ben ik geen gekke dingen tegengekomen. Het is dan ook maar een kleine game, die ongeveer 2,5 uur in beslag neemt om uit te spelen. Dit is niet heel lang, maar er zit op zich wel replaywaarde in het spel. Zo heb je elk level een aantal challenges om te voltooien en heb je naast de story mode ook nog een arcade mode die je kunt spelen.

In de story mode heb je een overworld map waar je overheen kunt bewegen en waar je elk level opnieuw kunt spelen. Door alle hidden NPC's te vinden, challenges en quests te voltooien, ga je ook verder level up, waardoor je weer meer vaardigheden vrijspeelt. Ook zitten er verborgen geheimen in elk level en kun je het opnieuw spelen met elk beschikbaar personage.

In de Arcade mode gaat het er wat anders aan toe. Zo kun je jouw voortgang niet opslaan (en nee ik was geen arcade het spelen toen ik hierboven aan het klagen was over verloren progress!) en heb je maar een beperkt aantal levens. In deze mode moet je de game dus in één keer uitspelen!

Conclusie

Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder's Revenge is een game die pure nostalgie schreeuwt. De 16-bit stijl met bijpassende muziek en geluidseffecten, maken deze game voor mij een trip down memory lane. Hoewel de game maar +/- 2,5 uur in beslag neemt voor één playthrough en hier en daar nog wat bugs bevat, was dit puur genieten voor mij.

De game heeft rekening gehouden met de authentieke kenmerken, maar heeft daar een aantal vernieuwingen aan toegevoegd. Zo is het nu mogelijk de game met maximaal zes spelers online of offline te spelen met vrienden. Met meer spelers wordt het wel echt gigantisch chaotisch op je beeldscherm en is het lastig om bij te houden waar je nu precies bent, tenzij je één van de drie afwijkende personages speelt.

Score: 79/100

Game beschikbaar gesteld door de uitgever en is beschikbaar via Game Pass of te koop in de store voor €24,99