The Legend of Bum-Bo - Review
Toen ik hoorde dat het einde van The Binding of Isaac in zicht was, was ik nogal teleurgesteld. Alhoewel, ik denk niet dat het woord teleurgesteld mijn gevoelens op dat moment samenvatte. The Binding of Isaac is namelijk mijn meest gespeelde game aller-tijden. Ik durf niet te zeggen hoeveel uur ik er in heb, maar het zijn er veel. Héél véél. Daarom was ik nogal verbaasd dat er de prequel van The Binding of Isaac naar de Xbox kwam!
The Legend of Bum-Bo dus. LoBB is een indie roque-like deck-building puzzelgame. Oftewel: een tegel matchende puzzel game die vol zit met plas, poep, botten, tanden en een hele lading aan snot. Al moet ik toegeven dat ik het Engelse woord voor snot, genaamd boogers, toch echt heel veel leuker vind. Een vies spelletje is het dus. Héérlijk!

De mensen die bekend zijn met The Binding of Isaac: Rebirth (één van de DLC's!) , herinneren zich vast en zeker Bumbo wel. Bumbo, de samenstelling van ‘bum’ en ‘Rambo’, is een passief item wat je kan oppakken met de beschrijving “Bumbo want coin!”. Zodra je dit passieve item heb opgepakt, wordt er een klein zwevend hoofd gegenereerd dat jou volgt en ondertussen muntjes oppakt die jij al dan niet bewust of onbewust laat liggen.
Nadat Bumbo máár liefst zes hele munten heeft opgepakt, krijgt hij een lichaam en zal hij af en toe een random item laten vallen. Zes munten extra en Bumbo wordt nog groter. Hij schiet dan hetzelfde soort tranen als Isaac. Wanneer Bumbo nogmaals twaalf munten verzamelt, transformeert Bumbo naar zijn laatste vorm: een bulky badass mother#%^*% die vijanden achterna zit en constant schade zal toedienen. Én ook nog eens af en toe een bom zal laten vallen die extra damage schade aanbrengt.
Jup, ik weet het… Ondanks het feit dat Bumbo niet het meest sterkte item is in de game (zoals Brimstone 👀), is Bumbo wel een fan-favoriet. Waarschijnlijk is dit de reden waarom Edmund (de ontwikkelaar van The Binding of Isaac) besloten heeft om hem de de ster te laten zijn van deze spin-off titel.

'Bumbo want coin' is e-i-g-e-n-l-i-j-k wel de perfecte samenvatting voor deze game. Tijdens de openingsscène legt Bumbo uit dat hij ooit eens lief, leuk en aardig in een doos woonde met zijn troep én een munt. Vervolgens kwam er een eikel langs, die zijn munt stal en verdween in een gat.
Dit is het enige wat je krijgt. Daarentegen heb je ook niet meer nodig. Aan het einde van de game wordt er wel wat meer duidelijk gemaakt betreft het verhaallijn. Over wat er nou eigenlijk allemaal gaande is. Ik bedoel, Bumbo verschijnt natuurlijk ook in The Binding of Isaac!

Het meest opvallende aspect van de game is eigenlijk wel hoe het eruit ziet. De presentatie van de game is daadwerkelijk neergezet als een zelf gefabriceerde kartonnen theater. Alles lijkt simpelweg in een doos geplakt of geverfd te zijn op stukken karton.
Zodra je naar een nieuw level gaat, zie je personages vastgelijmd aan ijsstokjes. De vijanden hangen aan touwtjes aan het plafond. Een kind had het kunnen maken. Dit betekent dus ook dat er ontzettend veel verkeerd had kunnen gaan. Iets met de plank misslaan, aangezien wij als gamer zo verwend zijn. Het ziet er zo niet gelikt uit dat het juist eigenlijk hartstikke gelikt is. Het is een keer wat anders!

De mechanics van The Legend of Bum-Bo’s hebben wel wat weg van Bejeweled en Gems of War, maar dan wel met zijn eigen sausje. Op speelveld van 10x4 groot moet je rijen en kolommen verschuiven om combinaties te maken van vier (of meer) snotjes, druppels plas, hoopjes poep, botten, tanden en andere waanzinnige voorwerpen.
De dimensies van het speelveld zorgen ervoor dat je enigszins wordt beperkt (want verticaal kun je maar maximaal 4 dingen(?) combineren, terwijl je horizontaal meer dan 6 kunt halen. Wanneer dit gebeurt, word je natuurlijk rijkelijk beloond en kan ineens de game die eigenlijk zou uitmonden in een faal, toch nog een winnaar worden!
Eerst kun jij als speler een aantal rijen en kolommen verschuiven en dus mana verzamelen en uiteindelijk damage doen aan de vijanden. Daarna zijn zij aan de beurt en kunnen zij, als je pech hebt, jou kapot maken. Een level heb je uitgespeeld, zodra alle vijanden kapot zijn en jij het natuurlijk hebt overleefd.

Verder is de setup van de game best simpel. Ieder level wordt gevolgd door een ruimte waarin je een nieuwe spreuk kunt uitzoeken. Hierna zijn er nog twee levels en weer een ruimte voor een nieuwe spreuk. De laatste kamer bestaat uit een eindbaas. Iedere keer als je een ruimte cleared, krijg je muntjes en die kun je vervolgens weer spenderen in de shop. Een van de meest belangrijke functies van de shop is een soort van stat-roulette. Oftewel: random stats (zoals je damage en je health) kunnen omhoog gaan. Bij de 15e keer spinnen krijg je 20 muntjes.
Het maken van de combinaties zorgt ervoor dat je mana ontvangt. Door het maken van een vier-combo van botten ontvang je vier bot-mana. Die mana kan je gebruiken om spreuken te activeren. Wanneer bijvoorbeeld je botten-mana metertje helemaal vol is, kun je een ' bum-bo smash' doen, die maar liefst drie damage doet! Meestal zorgen de spreuken ervoor dat je meer damage doet, of dat je tijdelijk wordt beschermd tegen aanvallen van de tegenpartij.
Conclusie
The Legend of Bum-Bo zal nooit uit de schaduw stappen van de The Binding of Isaac, maar toch is het een game met zijn eigen charme. Misschien is het juist ook wel de kwaliteit van The Legend of Bum-Bo dat het niet eens zijn best doet om het succes van The Binding of Isaac te evenaren. Een run kan soms maar enkele minuten duren wanneer je pech hebt. Daarentegen: als je geluk hebt, kan een run zo meer dan een uur duren. Verder is The Legend of Bum-Bo ook echt een game die je moet spelen om er beter in te worden. Wat overigens wel grappig is, zodra je dus eenmaal doorhebt hoe de game werkt (en je dus een aantal keer hebt gewonnen), wordt ineens de moeilijkheidsgraad van de game omhoog gegooid. Dit betekent simpelweg dat je minder munten hebt om je stats aan te passen.
Score: 80/100
Reviewcode is beschikbaar gesteld door de uitgever. The Legend of Bum-Bo is verkrijgbaar in de Store voor €19,99.