The Quarry - Review

Met The Quarry, een zak marshmallows en wat warme chocomelk, heb je een perfect recept voor een avondje griezelen voor de tv. In eerste instantie doet de game me veel denken aan 'Until Dawn' die in 2015 uitkwam op PS4, maar toch is The Quarry niet geheel hetzelfde. Een spirituele opvolger kan ik het in elk geval wel noemen. Er zitten hoe dan ook genoeg mysteries en lugubere scenes in het spel die je aandacht weten te trekken. Houd wel je controller bij de hand, anders kan het wel eens anders lopen dan je voor ogen had.

The Quarry laat je al vanaf het begin kennis maken met één van de gevaren die op de loer liggen in het gebied, maar wat het precies is? Daar kom je pas later achter, als je ver tegen het einde van de game aan zit. Je start in de proloog met Laura en Max, twee kampleiders die een avondje te vroeg op weg zijn naar Hackett's Quary, het kamp waar zij de komende twee maanden een stel kinderen zouden begeleiden.

Het is een donkere weg, diep in het bos en het enige wat licht werpt op de weg, zijn je koplampen en de volle maan in de lucht. Vervolgens raak je ongelukkig van de weg door een 'obstakel' en hier begint jouw horroravontuur. De spanning die je in de proloog al voelde, valt in het begin van de hoofdstukken een beetje weg. Maar geen zorgen, er zijn in totaal 10 hoofdstukken buiten de proloog, dus geef het verhaal even tijd om op te bouwen. Al met al ben je wel een uurtje of 10 bezig met één playthrough. Dat wil zeggen dat er dus meerdere uitkomsten zijn van het verhaal, maar dat hangt puur af van de keuzes die JIJ maakt in het spel. De replaywaarde van The Quarry zit er dus wel in.

Nu je dit gelezen hebt, denk je misschien wel; "Dit klinkt echt als een cliché horrorverhaal". En ja, dat denk je goed, dat is het eigenlijk ook wel. Zo speel je als alle 9 kampleiders die samen hun laatste (extra) nacht doorbrengen op het verlaten Hacket's Quarry. De kinderen zijn namelijk allemaal naar huis, maar door de opborrelende hormonen van één van de puberale kampleiders, zitten ze dus allemaal vast. Wat hij niet weet, is dat deze nacht er een vol bloed en monsters gaat worden, waarbij mogelijk niet iedereen het overleeft! Dus pas goed op, want het gevaar ligt overal op de loer.

Tijdens deze nacht, ben je niet alleen bezig met proberen te overleven, maar ook met het ontrafelen van de mysteries en het verzamelen van collectibles en bewijsmateriaal voor de politie. De mysteries in The Quarry zijn onderverdeeld in drie categorieën, namelijk; de geschiedenis van de Hackett familie, de geschiedenis van zomerkamp Hackett's Quarry en de afgebrande freakshow in de bossen. De freakshow heeft een persoonlijke connectie met Eliza, die jou tussen de hoofdstukken door meer vertelt over de Tarotkaarten die je in-game vindt.

Als je zulke kaarten gevonden hebt, biedt Eliza je aan om je een stukje van een mogelijke toekomst te laten zien. Dit hoeft niet, maar kan soms wel eens in je voordeel werken bij het maken van keuzes. Want zoals gezegd, elke keuze die je maakt, is van invloed op de loop van het verhaal. Maar een schrale troost, je hebt drie levens ter beschikking voor als een personage onbedoeld dood gaat door één van je stomme keuzes. Zo draai je het verhaal terug in de tijd en krijg je nogmaals de kans om de "juiste" keuzes te maken.

Een aantal personages in The Quarry gaan je bekend voorkomen, deze bestaan namelijk deels uit een aantal echte beroemdheden, namelijk: David Arquette (Scream), Lin Shaye (A Nightmare on Elmstreet, Insidious), Ted Raimi (Spider-Man), Brenda Song (Secret Obsession) en Ariel Winter (Modern Family). Ook zitten er zat verwijzingen in de game naar horror klassiekers uit de jaren '80, zoals bijvoorbeeld Friday the 13th.

De personages zijn gemaakt met behulp van 'motion capture', wat over het algemeen wel goed gelukt is. Echter zijn er ook vaak momenten dat hierdoor erg gekke bekken worden getrokken als een personage iets aan het vertellen is. Dit verandert echter niks aan de manier van spelen.

Dit brengt me dan ook op de gameplay elementen in The Quarry. De interactiepunten in de game zijn namelijk allemaal identiek aan elkaar. Dus of het nu gaat om een bewijsstuk, een stuk informatie over één van de mysteries of een deur die naar een nieuw gebied leidt, alles is hetzelfde. Het grootste probleem hiermee is dus, mocht je dus naar een nieuw gebied gaan door de interactie te starten, dat je niet meer terug kan naar waar je vandaan kwam... Niet alles gevonden qua collectibles? Jammer dan, volgende playthrough meer geluk.

Ook voelt de beweging van de personages soms wat houterig aan, waardoor lopen of zoeken naar iets niet altijd even fijn aanvoelt. Een plotselinge wissel van camerastandpunt als je door een ruimte heen loopt, maakt dit puntje nog net iets irritanter.

Verder kun je nog zeggen dat het horrorcliché er te dik bovenop ligt en dat het verhaal net iets anders aangepakt had kunnen worden. Bovendien zijn de kampleiders bekend met horrorclichés, maar toch word je soms voor keuzes gesteld die met dit soort voorkennis niet realistisch zijn. Het blijven tieners, maar als je handelt met voorkennis, dan handel je vaak slimmer dan hier wordt geschetst.

Wel vind ik het goed dat ze van die voor de hand liggende jump scares zijn afgestapt. Het lijkt er op dat ze nu meer voor de subtielere horroreffecten gaan die onder je huid gaan zitten. Denk hierbij aan gefluister en enge figuren die je in de verte achter je ziet staan.

Ben je klaar met je eerste playthrough? Mooi, dan kun je nu eventueel beginnen aan je tweede playthrough om het net iets anders aan te pakken en alle collectibles te vinden die je gemist hebt. Ook heb je vanaf nu de mogelijkheid om een 'Death Rewind' te doen, die altijd toepasbaar is na je het spel één keer uitgespeeld hebt.

Je hebt natuurlijk ook de optie om voor een andere game mode te gaan. Bijvoorbeeld Movie Night mode, waarin je zelf een aantal factoren kunt instellen die ervoor zorgen dat de game zich op een bepaalde manier afspeelt, zonder dat je zelf keuzes hoeft te maken met je controller. Dus wil je een horror filmavondje met je vriendin of vrouw? Dan kan dat gewoon met The Quarry. Naast de Movie Night mode, heb je ook nog de co-op mode, waarin je dus op de bank het verhaal kunt volgen terwijl ieder een andere kampbegeleider speelt en je elkaar dus kunt helpen of tegenzitten. Deze mode is te spelen met maximaal 7 andere vrienden. De online multiplayer mode is helaas (nog) afwezig op dit moment.

Grafisch vind ik The Quarry een redelijk sterke game. Het ziet er erg mooi uit, maar niet perfect. Zo zijn er ook vaak momenten dat je last hebt van texture pop en ziet het er hier en daar over het algemeen iets minder mooi uit. Daarnaast heb je dus ook nog die gekke bekken die er getrokken worden. Maar goed, dit zijn dingen die de spanning niet wegnemen wat mij betreft, het verhaal is gewoon goed te volgen en weet je aandacht prima vast te houden. Ook is er goed werk gedaan op het gebied van binding krijgen met de personages.

Verder is de audio van The Quarry erg goed. De in-game geluidseffecten zijn goed, de achtergrondmuziek, et cetera. Alles wat je hoort (en ziet) draagt bij aan een klassieke horrorervaring.

Conclusie

The Quarry is een moderne horrorgame die je meeneemt naar een echt horrorcliché uit de jaren 80. Er zitten dan ook een aantal verwijzingen in de game naar een aantal jaren '80 horrorfilms, zoals Friday The 13th. Ondanks dit cliché zitten er genoeg mysteries, spanning en collectibles in de game die het interessant houden. Ook weten de makers van de game je te laten binden aan de speelbare personages. Doordat elke keuze doorslaggevend is en kan zorgen voor een ander einde, zit de replaywaarde er ook nog eens goed in.

Verder zijn er verschillende game modi te spelen, waaronder zelfs een gamemode waar je jouw controller niet in je handen hoeft te hebben en je van de game kunt genieten alsof het een horrorfilm is. Helaas is de motion capture van de personages niet helemaal geslaagd en trekken ze wel eens gekke bekken. De graphics en audio zijn wel heel goed in de game, maar ook bij de graphics zijn er hier en daar wat mankementen opgevallen en kun je wel eens vaker last hebben van textures pop. Dit zijn echter allemaal dingen die niet afdoen aan het verhaal en ik kan The Quarry daarom zeker aanraden als je een avond wilt griezelen.

Score: 79/100

Game beschikbaar gesteld door de uitgever