Way of the Hunter - Review

Niet iedereen is fan van games waarin je op dieren jaagt. Begrijp me niet verkeerd, in het echte leven moet ik daar ook niks van hebben, maar in een game kijk ik daar nog wel voor door m'n vingers. Way of the Hunter is zo'n game, maar legt de focus op de ethiek van het jagen en dus niet het lukraak neerknallen van zoveel mogelijk dieren, zoals bijvoorbeeld in Duck Hunt. Hiernaast bevat Way of the Hunter ook een aantal RPG elementen, maar maakt dat de game ook goed?

Omdat Way of the Hunter RPG elementen bevat, heeft het dus ook een verhaal. Het verhaal start met jou die de ranch van zijn opa heeft overgenomen. Om die ranch heen, zie je echt een gigantisch landschap om te verkennen. Gelukkig heb je daar je jeep voor ter beschikking, anders had je meer dan één paar goede digitale wandelschoenen nodig gehad. Het doel van het spel is in elk geval om je te leren over de ethiek van het jagen en dat gebeurt op een zo realistisch mogelijke manier.

Tijdens het jagen kun je allerlei opdrachten voltooien om zo verder te komen in het verhaal en om meer gebieden vrij te spelen die je weer kunt verkennen. Je komt steeds nieuwe dieren tegen in deze gebieden en de een is gevaarlijker dan de ander. Natuurlijk staat het je ook vrij om wat rond te rijden in de jeep en te genieten van het landschap.

Het jagen in Way of the Hunter is wel echt hyperrealistisch. Misschien wel TE realistisch. Zo zijn vijf echte minuten, vijftien minuten in-game en gedragen dieren zich zoals ze dat in het echt zouden doen. Zo eten en drinken ze op vaste tijdstippen op specifieke plekken gedurende de dag. Deze informatie kun je krijgen door gebruik te maken van je "hunter's sense". Hiermee kun je spoorzoeken en meer informatie over de voeder- en drinkplekken krijgen, bijvoorbeeld hoe vaak ze gebruik maken van deze plek.

Wat hier nu TE realistisch aan is, is dat de dieren ontiegelijk snel van je schrikken. Je kan zo voorzichtig zijn als je wilt, maar het lijkt nooit voorzichtig genoeg te zijn. Resultaat? Een kudde dieren die op de vlucht slaat en jij die weer een paar honderd meter kunt gaan lopen en kruipen om ze vervolgens weer te laten schrikken. Een vicieuze cirkel.

Mocht je een dier nu toch weten te raken? Dan lijken de kogels wel van rubber, want een regelrechte headshot lijkt niet veel uit te halen in de meeste gevallen. Het enige wat je dus kunt doen, is al op voorhand ergens gaan liggen met het geweer in je hand en wachten, wachten, wachten, een boek lezen en wachten. Tot het dier weer tevoorschijn komt en jij je kans krijgt om hem (hopelijk) te raken.

Zomaar een headshot zal waarschijnlijk niet werken vanwege het feit dat ze je dus de ethiek van het jagen willen leren. Het spel laat perfect zien waar je kogels terecht komen en hoe goed ze de organen raken. Het probeert je dus te leren hoe je het beste kunt jagen. Helaas gaat dit gepaard met ietwat onhandige mechanics en een onnodig hoge moeilijkheidsgraad.

Waar het spel me in het begin wel wist te bekoren, raakte het al snel mijn interesse kwijt na ik één uur achter dezelfde kudde herten aan zat zonder er ook maar één met succes neergeschoten te hebben. En ja, ik heb wel degelijk iets geraakt, maar het hert leek echter nergens last van te hebben.

Grafisch is Way of the Hunter niet verkeerd. Zelf heb ik het spel op Xbox Series S getest en lijkt alleen alles in de verte wat van mindere kwaliteit te zijn. Als je inzoomt met je geweer, zie je ook ineens net wat meer bomen dan als je normaal in die richting kijkt. Op zich is dit niet zo raar, rekening houdende met de rekenkracht van de Series S. Op Series X zal het spel er dan ook ongetwijfeld beter uitzien. Voor de rest ziet het spel er in elk geval prima uit en zijn de grote open vlaktes en bergen echt iets moois om over uit te kijken.

Conclusie

Way of the Hunter is geen spel voor iedereen. Allereerst moet je al niet fel tegenover het afmaken van dieren staan. Want laten we eerlijk zijn, je bent gewoon (digitaal) aan het jagen op wild. Daarnaast moet je ook echt engelengeduld hebben, want eer je eens een kill gemaakt hebt, ben je wel even verder. De moeilijkheidsgraad is namelijk veel te hoog en de dieren schrikken veel te snel. Daarnaast zijn de mechanics ook best wel glitchy.

Hier tegenover staat wel dat deze game je een zo realistisch mogelijk beeld geeft van hoe het jagen er in het echt aan toe gaat. Dat in combinatie met gigantische, open maps met een prachtig uitzicht en genoeg variatie aan dieren.

Score: 59/100

Game beschikbaar gesteld door de uitgever en beschikbaar in de store voor €39,99.