Wobbledogs Console Edition - Review

Dag lieve kijkbuiskindertjes,

Ik ben groot dierenliefhebber. Wanneer ik een hond zie, mag aaien en knuffelen ben ik de gelukkigste mens op aarde. Helaas kan ik geen hond hebben, dus tja...Een digitale hond is dan een hele goede oplossing. En wat is nou leuker één hond? Juist! HEEL VEEL HONDEN! Hier is dan de oplossing: Wobbledogs! Al moet ik wel een beetje toegeven. dat Wobbledogs een schattige, digitale sim game is... die aan de andere kant ook wel een beetje creepy is

Het leuke is, dat ik in het dagelijkse leven bioloog ben. Dus ik vind de 'wetenschappelijke aanpak' ontzettend leuk, want dat is waar ik voor leef. Een soort van wetenschapper in hart en nieren! Ik kan meteen vertellen dat Wobbledogs meer een wetenschappelijk experiment is, dan daadwerkelijk een pet simulation game. Aangezien de focus van Wobbledogs het fokken van schattige(?) leuke puppy's is met soms wel hele extreme uitkomsten, zoals een hond met meerdere staarten en/of poten.

Ik denk (en ik hoop ook vooral) dat Wobbledogs eigenlijk een kritiekpuntje is naar bepaalde mensen die honden fokken, die zo zielig zijn dat het dagelijkse bestaan voor die honden meer een lijdensweg is... Anyway, in Wobbledogs kun je aan de slag gaan met het fokken van de meest vreemde honden alle tijden! Wees niet bang... Er zitten geen gevolgen aan vast (voor jou en voor de honden). En gelukkig ga je er heel veel plezier mee hebben.

The crux van deze game is het zorgen voor een aantal leuke gekleurde honden. Je kan ze voeren, je kan ze aaien, je kan ze belonen omdat ze goede dingen doen, je kan ze uitschelden en je kan met speelgoed gooien. Daarnaast moet je af en toe een paar drollen opruimen.

Ik hoor je al denken, "ja maar dat is toch fucking saai"? En jep... dat klopt! MAAR, er zit véél meer in deze game! Want Wobbledogs zijn niet zomaar dogs, maarrr... Wobbledogs! iets wat ook duidelijk wordt gemaakt bij het opstarten van de game.

De basis Wobbledog is een rechthoekig Lego blok met en aantal spichtige, lange poten, een schattig kopje en vreemd genoeg geen staart. Zoals ik al zei, is Wobbledogs een soort van wetenschappelijk experiment. De basisconcepten van de sim game zijn geautomatiseerd, oftewel: ze eten wanneer ze honger hebben, ze gaan slapen wanneer ze moe zijn. Het is dus niet dat ze uitsterven van de honger. Al kun je een hond naar een kipnugget slepen (of andersom), wanneer jij van mening bent 'ie perse een kipnugget moet eten.

Wat de honden wel hebben, is een soort van levenscyclus waar ze doorheen moeten gaan. Ze komen uit een ei (nogmaals, geen echte hond) en moeten meerdere malen verpoppen tot ze uiteindelijk volwassen zijn en zelf een ei kunnen leggen (yep, nu is echt duidelijk dat het geen echte hond is). Dit proces van pup tot volwassene duurt wel eventjes. Dit betekent dat je ondertussen de leefruimte van de Wobbledogs kunt vergroten en aanpassen! Daarnaast kun je ze ondertussen allerlei lekkere (?) verschillende voedseltjes voorschotelen en kun je met ze spelen en ze aaien! En het leuke is, hoe meer je dit doet, hoe meer je wordt beloond.

De crux van de game is dus het fokken van Wobbledogs en vooral de meest rare combinaties maken! Iedere Wobbledog heeft een specifieke set met darmflora die de kernmerken bepaald van de hond, wat niet alleen beïnvloed kan worden door het fokken, maar ook door het eten van allerlei verschillende 'dingen' (zoals poep van andere honden of zelfs lichaam van een overleden Wobbledog). Sommige van deze kenmerken, zoals het hebben van een staart, zijn niet meteen zichtbaar. Maar met het fokken van de honden kun je deze specifieke eigenschappen naar voren brengen.

Dit kun je dus doen in een soort van fok simulatie. Hierin kun je twee honden die bepaalde interessante kenmerken hebben met elkaar kruisen en er uiteindelijk een uitzoeken die je het leukste vindt. Het probleem is een beetje, dat hoe meer je fokt, des te instabieler de hond wordt. Daardoor kun je ineens eindigen met een Wobbledog met zes poten of twee staarten. Stiekem moet ik wel toegeven dat de honden schattiger worden (op hun eigen manier), van de meest rare combinaties. En des te meer ik van ze hou. Het enige nadeel is dat iedere Wobbledog maar één ei kan leggen (soms, in hele hoge uitzonderingen twee!). Dus wees bewust hoe je die spendeert...

Conclusie

Hoe meer je speelt, hoe meer je wordt beloond. Gelukkig heeft het niet verzorgen van de Wobbledogs geen nadelige gevolgen. Dit betekent dat er geen goede of foute manier is om Wobbledogs te spelen, maar ik denk wel dat je in je achterhoofd moet houden dat het fokken van rare combinaties Wobbledogs wel belangrijk is. Ik heb echt heel veel plezier gehad. Vooral bij het zien van de gedrochten die ik heb gekweekt. De besturing van de game, vooral het camerawerk, werk niet altijd even goed. In Wobbeldogs valt veel om van te houden. Dus wanneer je dierenliefhebber bent (met een beetje rare fantasieën), Wobbledogs is voor jou!

Score: 80/100

Reviewcode is beschikbaar gesteld door de uitgever .